خطبه 92 خبر از فتنه
خطبه 92 خبر از فتنه
ويژگيهاي علمي و سياسي امام علي (ع) پس از حمد و ستايش پروردگار، اي مردم! من بودم که چشم فتنه را کندم، و جز من هيچ کس جرات چنين کاري را نداشت، آنگاه که امواج سياهيها بالا گرفت و به آخرين درجه شدت خود رسيد، پس از من بپرسيد پيش از آنکه مرا نيابيد سوگند به خدايي که جانم در دست اوست، نميپرسيد از چيزي که ميان شما تا روز قيامت ميگذرد، و نه از گروهي که صد نفر را هدايت يا گمراه ميسازد، جز آنکه شما را آگاه ميسازم و پاسخ ميدهم. و از آنکه مردم را بدان ميخواند، و از آنکه رهبريشان ميکند، و آنکه آنان را ميراند، و آنجا که فرود ميآيند، و آنجا که بار گشايند، و آنکه از آنها کشته شود، و آنکه بميرد، خبر ميدهم، آن روز که مرا از دست داديد، و نگرانيها و مشکلات بر شما باريدن گرفت، بسياري پرسش کنندگان به حيرت فرو رفته ميگويند، سرانجام چه خواهد شد؟ که گروه بسياري از مسوولان از پاسخ دادن فرو مانند خبر از فتنههاي آينده اين حوادث هنگامي رخ نشان ميدهد که جنگ در ميان شما طولاني شود، و دنيا چنان بر شما تنگ گردد که ايام بلا را طولاني پنداريد، تا روزي که خداوند پرچم فتح و پيروزي را براي باقيمانده نيکان شما به اهتزاز درآورد (زمان ظهور حضرت حجت عجل الله تعالي فرجه الشريف)
فتنهها آنگاه که روي آورند با حق شباهت دارند، و چون پشت کنند حقيقت چنانکه هست، نشان داده ميشود، فتنهها چون ميآيند شناخته نميشوند، و چون ميگذرند، مورد شناسايي قرار ميگيرند، فتنهها چون گردبادها ميچرخند، از همه جا عبور ميکنند، در بعضي از شهرها حادثه ميآفرينند و از برخي شهرها ميگذرند. خبر از فتنههاي بنياميه آگاه باشيد همانا ترسناکترين فتنهها در نظر من، فتنه بنياميه بر شما است، فتنهاي کور و ظلماني که سلطهاش همه جا را فرا گيرد و بلاي آن دامنگير نيکوکاران است، هر کس آن فتنهها را بشناسد نگراني و سختي آن دامنگيرش گردد، و هر کس که فتنهها را نشانسد، حادثهاي براي او رخ نخواهد داد. به خدا سوگند! بنياميه بعد از من براي شما زمامداران بدي خواهند بود، آنان چونان شتر سرکشي که دست به زمين کوبد و لگد زند و با دهان گاز گيرد و از دوشيدن شير امتناع ورزد، با شما چنين برخوردي دارند، و از شما کسي باقي نگذارند، جز آن کس که براي آنها سودمند باشد يا آزاري بدانها نرساند، و بلاي فرزندان اميه، بر شما طولاني خواهد ماند، چندان که ياري خواستن شما از ايشان چون ياري خواستن بنده از مولاي خويش، يا تسليمشده از پيشواي خود ميماند. فتنههاي بنياميه پياپي با چهرهاي زشت و ترسآور، و ظلمتي با تاريکي عصر جاهليت، بر شما فرود ميآيد، نه نور هدايتي در آن پيدا، و نه پرچم نجاتي در آن روزگاران به چشم ميخورد. سرانجام تلخ و دردناک بنياميه ما اهل بيت پيامبر (ع) از آن فتنهها در امانيم و مردم را بدان نميخوانيم، سپس خدا فتنههاي بنياميه را براندازد، و از شما جدا سازد مانند جدا شدن پوست از گوشت، که با دست قصابي انجام پذيرد، خدا با دست افرادي، خواري و ذلت را به فرزندان اميه ميچشاند که به سختي آنها را ميرانند، و جام تلخ بلا و ناراحتي و مصيبت را در کامشان ميريزند، و جز شمشير چيزي به آنها نخواهند داد، و جز لباس ترس بر آنها نپوشانند، در آن هنگام، قريش دوست دارد آنچه در دنياست بدهد تا يک بار مرا بنگرد، گرچه لحظه کوتاهي به اندازه کشتن شتري باشد، تا با اصرار چيزي را بپذيرم که امروز پارهاي از آن را ميخواهم نميدهند.