خطبه 89 در بيان صفات خداوندي

 

خداشناسي سپاس خداوندي را، بي آنکه ديده شود شناخته‏شده، و بي آنکه انديشه‏اي به کار گيرد آفريننده است، خدايي که هميشه بوده و تا ابد خواهد بود، آنجا که نه از آسمان داراي برجهاي زيبا خبري بود، و نه از پرده‏هاي فرو افتاده اثري به چشم مي‏خورد، نه شبي تاريک و نه دريايي آرام، نه کوهي با راههاي گشوده، نه دره‏اي پر پيچ و خم، نه زمين گسترده، و نه آفريده‏هاي پراکنده وجود داشت. خدا پديدآوردنده پديده‏ها و وارث همگان است، خداي آنان و روزي‏دهنده ايشان است، آفتاب و ماه به رضايت او مي‏گردند که هر تازه‏اي را کهنه، و هر دوري را نزديک مي‏گردانند. خدا، روزي مخلوقات را تقسيم کرد، و کردار و رفتارشان را برشمرد، از نفسها که مي‏زنند، و نگاههاي دزديده که دارند، و رازهايي که در سينه‏ها پنهان کردند. و جايگاه پديده‏ها را در شکم مادران پشت پدران تا روز تولد و سرآمد زندگي و مرگ، همه را مي‏داند. اوست خدايي که با همه وسعتي که رحمتش دارد بر دشمنان سخت است و با سختگيري که دارد رحمتش همه دوستان را فرا گرفته است، هر کس که با او به مبارزه برخيزد بر او غلبه مي‏کند، و هر کس دشمني ورزد هلاکش مي‏سازد، هر کس با او کينه و دشمني ورزد تيره‏روز

ش کند، و بر دشمنانش پيروز است، هر کس به او توکل نمايد او را کفايت کند، و هر کس از او بخواهد، مي‏پردازد، و هر کس براي خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد، و هر که او را سپاس گويد، پاداش نيکو دهد.

اندرزهاي حکيمانه بندگان خدا، خود را بسنجيد قبل از آنکه مورد سنجش قرار گيريد، پيش از آنکه حسابتان را برسند حساب خود را برسيد، و پيش از آنکه راه گلو گرفته شود نفس راحت بکشيد، و پيش از آنکه با زور شما را به اطاعت وادارند، فرمانبردار باشيد، بدانيد همانا آن کس که خود را ياري نکند و پنددهنده و هشداردهنده خويش نباشد، ديگري هشداردهنده و پنددهنده او نخواهد بود.