خطبه 26 اعراب پيش از بعثت

 

شناخت فرهنگ جاهليت خداوند، پيامبر اسلام، حضرت محمد (ص) را هشداردهنده جهانيان مبعوث فرمود، تا امين و پاسدار وحي الهي باشد، آنگاه که شما ملت عرب، بدترين دين را داشته، و در بدترين خانه زندگي مي‏کرديد، ميان غارها، سنگهاي خشن و مارهاي سمي خطرناک فاقد شنوايي، بسر مي‏برديد، آبهاي آلوده مي‏نوشيديد. و غذاهاي ناگوار مي‏خورديد، خون يکديگر را به ناحق مي‏ريختيد، و پيوند خويشاوندي را مي‏بريديد، بتها ميان شما پرستش مي‏شد، و مفاسد و گناهان، شما را فرا گرفته بود.

مظلوميت و تنهايي علي (ع) پس از وفات پيامبر (ص) و بي‏وفايي ياران به اطراف خود نگاه کرده ياوري جز اهل بيت خود نديدم، (که اگر ياري کنند، کشته خواهند شد و به مرگ آنان رضايت ندادم) چشم پر از خار و خاشاک را ناچار فرو بستم، و با گلويي که استخوان شکسته در آن گير کرده بود جام تلخ حوادث را نوشيدم، و خشم خويش فرو خوردم، و بر نوشيدن جام تلخ‏تر از گياه حنظل، شکيبايي نمودم. قسمت ديگري از همين خطبه: معرفي عمروعاص و ضرورت آمادگي نظامي عمروعاص با معاويه بيعت نکرد. مگر آنکه شرط کرد تا براي بيعت درهم و دينار فراوان بگيرد، که در اين معامله شوم، دست فروشنده هرگز به پيروزي نرسد و سرمايه خريدار به رسوايي کشانده شود. اي مردم کوفه، آماده پيکار شويد، و ساز و برگ جنگ فراهم آوريد، زيرا که آتش جنگ زبانه کشيده و شعله‏هاي آن بالا گرفته است، صبر و استقامت را شعار خويش سازيد که پيروزي مي‏آورد